Wie kent de Hosta of hartlelie niet. Deze populaire tuinplant siert tal van borders en plantenbakken of bloempotten. Het is absoluut een prachtige bladplant en een zeer gevarieerd plantengeslacht. Ook hier heb je lage, halfhoge en hoge cultivars maar vooral de bladvormen, de bladkleuren en de bladpatronen zijn bij Hosta de blikvangers. Geef ze een plaats in schaduw of halfschaduw en ze zullen het steeds goed doen. De plant sterft in de winter bovengronds volledig af en net dat maakt hem mooi. Vreemd, niet? Ik verklaar mij nader. Het afgestorven blad van Hosta zal je normaal op het einde van de winter (of vroeger al) wegnemen. Op die manier is de grond terug mooi vrij en volledig zichtbaar. Hosta’s zullen in de vroege lente opnieuw beginnen groeien en komen als het ware met hun ‘neuzen’ uit de grond piepen. Die ‘neuzen’ zoals ik dat noem, zijn de nieuwe bladeren die nog opgerold uit de grond komen. Doordat het oude blad van de plant afgestorven is en wellicht al verwijderd, is dit zeer mooi te zien. Prachtig vind ik dat. Het is één van de zaken die de lente aankondigen.
Vanaf dan gaat het snel. De ‘neuzen’ worden groter en stilaan zal het blad zich ontvouwen. De bladkleuren en -patronen worden zichtbaar. In de zomer komen tussen de bladeren lange stelen te voorschijn. Het zijn bloemstelen waarop klokjesvormige, meestal paarse (er zijn ook witte) bloemen op ontluiken. In de herfst zal het blad dan weer verkleuren naar geel en geelbruin om rustig volledig af te sterven. Het afgestorven blad doet dan weer dienst als winterdek voor het ondergronds overlevende wortelgestel. De cirkel is rond en vanaf dan is het opnieuw uitkijken naar de lente.
